ಪದ್ಯಪಾನ – पद्यपानम्

ವೀಣಾ ಉದಯನರ ೧೧ ಪದ್ಯಗಳು
वात्सल्यभावार्द्रपयोधरायाः
आशीविषैः सिक्तपयोधरायाः।
कंसानुजायाश्च कुपूतनायाः
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥१॥

चोर! क्व यातोऽसि दधि प्रणाश्य?!
वेत्रं गृहीत्वेत्थमनुद्रवन्त्याः।
वृन्दावने वन्दितनन्दवध्वाः
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥२॥

हा!त्रास्य तत्पिञ्छमियं हि तद्गौः
हा! ध्वानमन्योऽप्यसुरो हतः स्यात्।
अन्विष्यतामित्थमिदं(मं) सखानां
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥३॥

व्याजेन केनापि गृहस्य कृत्याद्
उत्थाय, पश्यामि कदा प्रिय! त्वाम्।
इत्याकुलस्त्रीकुललोचनानां
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥४॥

क्रूरेण नीतोऽस्ति कदैति वेति
प्रतीक्षणश्रान्तदृशेषितानाम्।
राधासुनिःश्वासजपत्रिकाणां
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥५॥

धर्माध्वरेऽग्रास्य भवेत् सपर्ये
त्युक्त्यैकमात्रं समभूद्यदित्थम्।
प्रेमाक्षमत्रासवदीक्षितानां
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥६॥

दुर्वृत्तदुश्शासनशास्यमानां
गोविन्द पाहीति तदा सभायाम्।
रोरुद्यमानद्रुपदात्मजाया
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥७॥

कामं परित्यज्य च सर्वधर्मान्
त्वं मां शरण्यं शरणं व्रजेति।
योऽबोधयत्तं परमार्थरूपं
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥८॥

धनुर्गृहीत्वौपनिषन्महास्त्रं
शरं ह्युपासानिशितं विधाय।
विन्दन्ति यं योगिन एकमात्रं
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥९॥

यो वै रसानामपि नीरसानाम्
आधार आनन्दनिधी रसः सः।
साहित्यगीतादिकलानदीनां
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥१०॥

यत्तत्त्वमस्यादिपदैर्विभाव्यं
यद्ब्रह्म सच्चित्सुखरूपमाद्यम्।
अज्ञानिनां ज्ञानवतां तदेकम्
लक्ष्यं मुकुन्दं मनसा स्मरामि॥११॥

ಶಶಿಕಿರಣ್ ರವರ ಪದ್ಯ
भूयान्नः समवर्तिवर्तनपरिज्ञानप्रतिष्ठापितं
निर्णिक्तं नचिकेतसः, पितृवचःप्रामाण्यधिक्कारजम्।
प्रह्लादस्य, निजाम्बिकागृहविशत्तातावरोधात्मकं
दौर्लालित्यममोघमप्रतिभटं तद्भूयसे श्रेयसे।।
(ಯಮನ ವರ್ತನೆಯ ಹಿಂದಿರುವ ತತ್ತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿಯಬಯಸಿದ ನಚಿಕೇತನ, ತಂದೆಯ ಮಾತನ್ನೂ ಲೆಕ್ಕಿಸದ ಪ್ರಹ್ಲಾದನ, ಅಮ್ಮನ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಹೋಗಲು ಬಯಸಿದ ತನ್ನ ತಂದೆಯನ್ನೇ ತಡೆದ ಗಣಪತಿಯ ಮೊಂಡುತನ ನಮಗೆ ಅಪಾರಶ್ರೇಯಸ್ಸನ್ನು ಕರುಣಿಸಲಿ.)

ರವೀಂದ್ರಹೊಳ್ಳರ ಪದ್ಯ
ಕಂದನ ಕೋಪದಿಂ ಬಡವಳಾಗಿರೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಸರಸ್ವತಿ ಪ್ರತಿ-
ಸ್ಪಂದಿಸಿ ಯುಕ್ತಿಗಾಣದಿರೆ ಪಾರ್ವತಿ ಯತ್ನಿಸಿ ಶಕ್ತಿಗುಂದಿರಲ್|
ನಂದಿನಿ ಬಂದು ಪಾಲುಣಿಸಿ ಲಾಲಿಸಿ ನಿದ್ರಿಸೆ ತೋರಿದತ್ತು ಬಾ
ಲೇಂದುವೆ ಕಾಂತಿಯಿಂ ಮುಗಿಲಿನೊಲ್ಮೆಯ ತೊಟ್ಟಿಲನೇರಿದಂತೆಯೋಲ್||
(ಮಕ್ಕಳ ಹಟಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ, ಮೂಲಕಾರಣ, ಹಸಿವು ನಿದ್ರೆಯೇ ಆದಾಗ, ದುಡ್ಡು, ಬುದ್ಧಿ, ಶಕ್ತಿ ಸೋಲುತ್ತದೆ.)

ಶಶಿಕಿರಣ್ ರವರ ಪದ್ಯ:
क्रीडोद्भवेन रजसा तरुणस्य रुष्टः
केदारकर्दमजुषा कृषकस्य दिग्धः।
लोकत्रयप्रसृमरप्रभवस्य पुंस-
स्त्रैविक्रमोऽस्तु जगतां प्रशमाय पादः।।

ರಾಘವೇಂದ್ರ ಹೆಬ್ಬಳಲುರವರ ಪದ್ಯ
जीवमलीमसमानसमन्दिर-
खेलनतत्पर बाल हरे।
तामसराजसपङ्किलपादं
क्षालय मे नयनोष्णजलैः।।
O Hari, O child who is engrossed in playing in the dirty mind-abodes of the jIvas, wash your feet dirtied by rajas & tamas with my hot tears.

ಸಂದೀಪರ ಪದ್ಯ
ಮುನಿಯ ದರ್ಪಪಾದನೇತ್ರ
ಮಣಿಸೆ ಸರ್ಪಶಾಯಿಯಂ|
ಹಣಿಯೆ ಮಂದಹಾಸದಲ್ಲಿ
ಮುನಿಗಾಯ್ತು ತಪಃಫಲಂ||

ರವೀಂದ್ರಹೊಳ್ಳರ ಪದ್ಯ
ಊರ್ಮಿಮಧ್ಯದ ಸಮುದ್ರಮಂಥನಂ
ಮಾರ್ಮಿಕಂ ಗಡ ಮುಳುಂಗೆ ಮಂದರಂ|
ಕೂರ್ಮನಾಧರಿಸೆ ಬಾಗಿ ವಂದಿಪೆಂ
ಧರ್ಮಕೆಂದೆ ಕೊಳಕಾದ ಕಾಲಿಗಂ||

ವೀಣಾ ಉದಯನರ ಪದ್ಯ:
स्वहावैरात्मानं दशरथमिहाकर्षति बलात्
असन्तृप्तं लक्षैः परिजनयशःश्रीप्रभृतिभिः।
दुराशासैरन्ध्रीवचनकृतसम्प्रोषितसुखम्
मनः कैकेयीव श्रथति पुरुषं क्लीबधिषणम्।।

ಉಷಾ ಉಮೇಶರ ಪದ್ಯ:
ಕಾಡಿಹರು ಗೊಟ್ಟಿಯಲಿ ಸಾಲ್ದಲೆಯ ಕಬ್ಬಿಗರು
ಸೋಡಿಬಿಡದಲೆಯೆ ಸಾಲಕದೊ ಸಾಲ|
ಕೂಡಿಕೊಡಲೆನಗೆ ಕಾಲವೆ ಸಾಲುತಿಲ್ಲವಲ
ನೀಡುವಿರೆ ನಾಲ್ನಾಲ್ಕು ಸಾಲ ಸಾಲ?!!